Οι Διευθύνσεις Μεταφορών & Επικοινωνιών είναι, εξ αντικειμένου, από τις πιο απαιτητικές και παραγωγικές Διευθύνσεις κάθε νομού. Λόγω του εύρους του αντικειμένου αλλά και της πληθώρας των αιτημάτων των πολιτών, πρέπει να είναι επαρκώς στελεχωμένες, ώστε να μπορούν να ανταπεξέρχονται άμεσα και αξιόπιστα, με διαφάνεια και αξιοπρέπεια. Πρέπει να διέπονται από το πνεύμα της εποχής, όσο αφορά τη χρήση ηλεκτρονικών εφαρμογών στη διεκπεραίωση των υποθέσεων των πολιτών και στο οργανωτικό μέρος της διοίκησης τους, χρειάζονται τακτικές σύγχρονου management, ώστε να αμβλύνονται οι στρεβλώσεις των παλαιών διοικητικών νοοτροπιών του Δημόσιου Τομέα.

Έχοντας ως κριτήρια προσωπικής ικανοποίησης τα παραπάνω και λαμβάνοντας πάνω από όλα υπόψη τα μηνύματα ικανοποίησης των πολιτών, σε σύγκριση με το παρελθόν αλλά και με το παρόν και άλλων δημόσιων υπηρεσιών, δηλώνω αρκετά ικανοποιημένος. Η Διεύθυνση Μεταφορών & Επικοινωνιών Νομού Κερκύρας έχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού× παρά ταύτα, η παραγωγή έργου αυξήθηκε κατά περίπου 25%, δηλαδή περίπου 5.000 παραπάνω διεκπεραιωμένες υποθέσεις πολιτών καθ’ έτος. Με τα παραπάνω δεδομένα δεν μπορώ να μην είμαι ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του προσωπικού. Βέβαια η προσθήκη νέου εξειδικευμένου προσωπικού θα δώσει άλλον αέρα στη διεύθυνση. Πάντως, κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα ικανοποιημένος, όσο υπάρχει έστω και ένας πολίτης δικαιολογημένα παραπονούμενος. Πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης τα οποία και επιδιώκω.

Τι άλλαξε στη Διεύθυνσης Μεταφορών & Επικοινωνιών κατά τη δική σας θητεία;

Είμαι στην ευχάριστη θέση να απαντήσω, πολλά. Πρώτα απ’ όλα κατά τους πρώτους μήνες της θητείας μου πραγματοποιήθηκε η μετεγκατάσταση της Διεύθυνσης Μεταφορών & Επικοινωνιών σε νέες σύγχρονες κτηριακές εγκαταστάσεις, κατάλληλες για την υποδοχή του κοινού. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι δεν αλλάξαμε μόνο κτήριο αλλά και νοοτροπία, βάζοντας πάνω απ’ όλα την εξυπηρέτηση του πολίτη. Η Διεύθυνση εκσυγχρονίστηκε και πρόσθεσε μηχανισμούς για την αρτιότερη και δίκαιη αντιμετώπιση των πολιτών. Για παράδειγμα:

- Η ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών της Διεύθυνσης (μικτά κλιμάκια, πειθαρχικά συμβούλια) την έκανε πιο αποτελεσματική και της έδωσε κύρος.

- Για πρώτη φορά προχωρήσαμε στον έλεγχο για την εξουσιοδότηση των συνεργείων επισκευής αυτοκινήτων για την έκδοση ΚΕΚ (Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων).

- Η χρήση πιλοτικών προγραμμάτων που εφαρμόσαμε, την έκανε πρότυπο για άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Φυσικά υπάρχουν πολλά πράγματα που χρειάζονται βελτίωση και αυτό πράττω καθημερινά.

Όσο αφορά τις επιβατικές μεταφορές, κατά τη δική μου θητεία, μπορώ να πω ότι έγιναν πραγματικά άλματα. Άρχισε, μετά από πολλά χρόνια παρακμής, ο εκσυγχρονισμός του Αστικού ΚΤΕΛ Κέρκυρας αλλά και η αναδιοργάνωση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ. Αποτελεί πλέον γεγονός η εφαρμογή της τηλεματικής. ΉΉΉδη, σε πλήρη λειτουργία, έχουν τεθεί οι ηλεκτρονικές πινακίδες πληροφόρησης του επιβατικού κοινού, τόσο εντός των λεωφορείων όσο και σε αρκετές περιοχές του νησιού. Εκτός από τις ηλεκτρονικές πινακίδες, σε λειτουργία έχουν τεθεί και τα αυτόματα εκδοτήρια εισιτηρίων τα οποία λειτουργούν σε 4 γλώσσες με οθόνες touch-screen (επαφής). Μέχρι το Δεκέμβριο του 2010 θα έχει ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Κέρκυρας σε δικές του σύγχρονες εγκαταστάσεις και επίσης μέχρι το τέλος του 2010, υποχρεωτικά, όλες οι μεταφορικές εταιρείες του Νομού, θα μπουν σε καθεστώς νομιμότητας.

Πως κρίνεται το νέο θεσμικό πλαίσιο οδικών εμπορευματικών μεταφορών που προωθεί η κυβέρνηση;

Περιμέναμε ότι κάποια στιγμή θα γίνονταν. Άλλωστε από το 1998 είχε εκδοθεί σχετική κοινοτική οδηγία. Η συνεχής αναβλητικότητα όλων των κυβερνήσεων, με φόντο το πολιτικό κόστος, έκανε ζημιά. Κατευθύνσεις που έπρεπε να είχαν δοθεί, ώστε να είναι προετοιμασμένοι οι επαγγελματίες του χώρου, δεν δόθηκαν.

Σήμερα, λοιπόν, κάτω από τη πίεση της οικονομικής κρίσης και των πιθανών προστίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τρέχουμε να προφτάσουμε. Αρκετοί επαγγελματίες των μεταφορών φαίνεται να είναι απροετοίμαστοι να δεχτούν αυτή τη νέα κατάσταση, γεγονός που θα επιφέρει συντεχνιακές αντιδράσεις, προβλήματα ανταγωνισμού και οργάνωσης.

Οι εκλογές της 14ης Νοεμβρίου του 2010 θα διεξαχθούν με βάση τη νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση και το σχέδιο «Καλλικράτης». Πέρα από την εξοικονόμηση πόρων, το μείζον ερώτημα είναι αν με τα νέα διοικητικά σχήματα θα βελτιωθούν οι παρεχόμενες στον πολίτη υπηρεσίες, θα εξυγιανθεί το σύστημα και θα διασφαλιστεί ο έλεγχος της αποκεντρωμένης εξουσίας από τις τοπικές κοινωνίες. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Είναι γεγονός ότι το σχέδιο «Καλλικράτης» στη θεωρία φαίνεται να είναι φιλόδοξο. Είναι επίσης αλήθεια ότι το σχέδιο «Καποδίστριας» έχει κλείσει τον κύκλο του, αφήνοντας θετικά και αρνητικά σημεία.

Είμαι όμως πολύ επιφυλακτικός στην εφαρμογή της νέας αυτής Διοικητικής Μεταρρύθμισης και την επιφύλαξή μου αυτή την εστιάζω σε πέντε κυρίως σημεία. Καταρχήν, το θέμα των οικονομικών πόρων. Δεν πρέπει οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες, σε καμιά περίπτωση, να προστρέχουν στα Υπουργεία των Αθηνών σαν ζητιάνοι. Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι η μεταφορά αρμοδιοτήτων από το κέντρο προς την Περιφέρεια. Είναι ανάγκη πλέον η ισόρροπη ανάπτυξη όλης της επικράτειας, για να μπορέσει κάποια στιγμή να ξεκινήσει η αποκέντρωση. Το Αττικό λεκανοπέδιο ασφυκτιά. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες στο παραπάνω ζήτημα έχουν, διαχρονικά, μείνει στη θεωρεία. Σημείο τριβής μπορεί να αποτελέσει και ο τρόπος συνένωσης των Δήμων και αργότερα των Περιφερειών. Γεωγραφικά, συγκοινωνιακά και άλλα ζητήματα τοπικού χαρακτήρα είτε δεν έχουν προβλεφτεί, είτε δεν υπήρξε επαρκής διαβούλευση ώστε να αμβλυνθούν τυχόν αντίθετες απόψεις. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες γεννιέται ο «Καλλικράτης», συνθήκες πίεσης χωρίς ουσιαστική διαβούλευση λόγω της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα, με κάνει να φοβάμαι ότι η εξοικονόμηση πόρων βάρυνε περισσότερο από όσο θα έπρεπε σε αυτή τη μεταρρύθμιση. Θέλω να επισημάνω ότι η διασφάλιση όλων των θέσεων των εργαζομένων στη νέα Αυτοδιοίκηση, αποτελεί για μένα, κόκκινη γραμμή. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια θέση εργαζομένων στους ΟΤΑ.

Βέβαια, για να έχει ο πολίτης καλύτερες παρεχόμενες υπηρεσίες, να εξυγιανθεί το σύστημα και να διασφαλιστεί ο έλεγχος της αποκεντρωμένης εξουσίας από τις τοπικές κοινωνίες, εκτός από ένα καλό στη θεωρία σχέδιο, πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα πρόσωπα τα οποία θα επιλεγούν να το εφαρμόσουν.

Σ’ αυτό το σημείο, θα ήθελα να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή για το πως περάσαμε από την Ιόνιο Πολιτεία, στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.

Φαίνεται πολλές φορές ότι η Ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται στα βασικά της σημεία.

Η ιστορία λοιπόν με τα Ιόνια Νησιά μετά τη συνθήκη του Καμποφόρμιο τον Οκτώβρη του 1797, τα αποδεσμεύει από τη μακραίωνη κατοχή της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Πλέον έπαψε η αριστοκρατική διοίκηση. Οι ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης διαδόθηκαν και στα Ιόνια Νησιά και έδωσαν τη δυνατότητα σε ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων να σχηματίσουν κοινοτικά συμβούλια και να έχουν λόγο για τα πολιτικά πράγματα του τόπου τους.

Μετά από μακρόχρονες συζητήσεις αλλά και αντιρρήσεις των Ρώσων και των Τούρκων, υπογράφτηκε η συνθήκη της Κωνσταντινούπολης στις 21 Μαρτίου του 1800, όπου αποφασίστηκε η αυτονόμηση της Επτανήσου Πολιτείας, υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης και με προστάτη των θρησκευτικών δικαιωμάτων, τον Αυτοκράτορα της Ρωσίας. Έτσι δημιουργήθηκε το ημιαυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο, η Επτάνησος Πολιτεία. Η ύπαρξη του όμως ήταν σύντομη.

Στη συνέχεια ήρθαν οι Άγγλοι και η συνθήκη των Παρισίων στις 5 Νοεμβρίου 1815.

Τα Ιόνια Νησιά έγιναν αυτόνομο κράτος κάτω από τη προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και μετονομάστηκαν σε Ηνωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων.

Ενώ οι Άγγλοι οργάνωναν την Ιόνιο Πολιτεία, άρχιζε μέσα από πολλές δυσκολίες να αναπτύσσεται το Ελληνικό Κράτος (1832) και να διαμορφώνεται των Ελλήνων η μεγάλη ιδέα (1844). Επτανήσιοι όπως ο Καποδίστριας και ο Μεταξάς πρωτοστατούσαν στην οικοδόμηση και των δύο παραπάνω. Το Αίτημα της ένωσης των Ιονίων Νήσων με την ευρύτερη Ελληνική πατρίδα έπαιρνε ολοένα μεγαλύτερο περιεχόμενο, κοινωνικό, εθνικό, πολιτικό, πολιτισμικό αλλά και μαχητική έκφραση(εκδηλώσεις του Σταυρού, Σεπτ.1848, εξέγερση της Σκάλας, 1849).

Τότε ήταν που διαμορφώθηκαν στα Ιόνια Νησιά, τρία κόμματα ή πολιτικά μορφώματα:

1. Οι Προστασιανοί, Ευγενείς και άλλοι που εξαρτούσαν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα τους από την αγγλική παρουσία.
2. Οι Ριζοσπάστες, παράταξη η οποία σε αδιαχώριστη ενότητα προέβαλε τις

αρχές της Ελευθερίας, Λαϊκής Κυριαρχίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

1. Οι Μεταρρυθμιστές, κόμμα που προέβαλε την ανάγκη της μεταρρύθμισης του Συντάγματος του 1817 που τόνιζε την ανάγκη της ανόδου του μορφωτικού επιπέδου των Επτανησίων και μετέθετε την Ένωση στο απώτερο μέλλον.

Το 1850 το Κοινοβούλιο των Επτανησίων ψήφισε την Ένωση με την Ελλάδα, αλλά έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια και να ασκηθούν πολλές πιέσεις από Αυστρία και Ρωσία, για να γίνει τελικά πράξη το 1864.

Τα χρόνια κύλησαν και τα Ιόνια με το αυτοδιοικητικό σχέδιο «Καποδίστριας 1» (1997-1998), βρίσκονται σαν διοικητική οντότητα «Περιφέρεια», με διορισμένο Γενικό Γραμματέα από την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση. Δεν έγινε όμως ποτέ μια σωστή αξιολόγηση της εφαρμογής του «Καποδίστριας 1» βασισμένη σε επιστημονική μέθοδο για να εξαχθούν έγκυρα και αξιόπιστα συμπεράσματα. Οι τότε αντιδράσεις αγνοήθηκαν. Σημαντικές αποφασιστικές αρμοδιότητες στην πλειονότητα τους παρέμειναν στο «υδροκέφαλο» Αθηνοκεντρικό κράτος. Πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη και ευημερία χάθηκαν. Πολιτικοί και πολιτικές απαξιώθηκαν. Διαφθορά και ανικανότητα συνέθλιψαν τις όποιες λίγες καλές προθέσεις. Κυριάρχησε η αναξιοπιστία και η αβεβαιότητα.

Και τώρα ο «Καλλικράτης»!

Ο «Καλλικράτης» έρχεται με καλπασμούς, κλωτσώντας το ντόπιο «Καποδίστρια» και αφήνοντας κάπου στην Αθήνα το συνεργάτη του Ικτίνο, επιτρέποντάς μας να κάνουμε το συνειρμό για τις αρμοδιότητες που μένουν στην Αθήνα. Η στρεβλή ανάπτυξη της Ελλάδας συνεχίζεται, τα Ιόνια Νησιά όπως και η υπόλοιπη Ελληνική Περιφέρεια μένουν και πάλι πίσω.

Όσο για τη διαβούλευση για τις συνενώσεις Δήμων, το μέλλον των περιφερειών και τις χρηματοδοτήσεις, θεωρώ ότι ανάγονται στην εικονική πραγματικότητα.

Εξαιρέσεις εκλογιμότητας, άλλες δικαίως και άλλες αδίκως, εισάγονται όλο και πιο πολλές. Αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται αλλά και δεν ερευνώνται. Διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας, γραφειοκρατία, είναι κομμάτια του ίδιου πάζλ. Πάνω απ’ όλα το χρήμα.

Το «Κεφάλαιο» κατακτά εκλογικές πλειοψηφίες στα πρόσωπα των αιρετών υπαλλήλων του και για να φτάσει στο απόγειό του δημιουργεί «κρίσεις». Δεν θέλει να αφήνονται οι εκλογικές μάχες στη τύχη τους. Ορίζει και στη χώρα μας άλλα συστήματα εκλογής (όπως Γερμανικό). Όποιοι δεν προσκυνούν το χρήμα δεν μπαίνουν στο «ιερό» και τώρα προτείνεται να μην μπαίνουν ούτε στο «Ναό»! Η «πολιτεία»του Πλάτωνα συνεχίζει να είναι επίκαιρη.

Είναι αλήθεια ότι όταν ένας λαός δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να τη ξαναζήσει. Επειδή όμως το Ιόνιο Πέλαγος δεν έχει στην αγκαλιά του μόνο όμορφα νησιά αλλά και περήφανους, πρωτοπόρους, μαχητές και οραματιστές πολίτες, ας μην χάνουμε την ελπίδα για παλινόρθωση της ηθικής στην πολιτική, προς όφελος του συνόλου.

Πιστεύω στην άποψη ότι οι νέοι φέρνουν την ελπίδα και τα κάστρα πέφτουν ευκολότερα από μέσα.

Το σχέδιο «Καλλικράτης», τελικά, δίνει λύσεις στα προβλήματα της αυτοδιοίκησης; Πόσο λειτουργικός θα είναι για τον πολίτη ο ένας Δήμος για όλη την Κέρκυρα;

Παρά τα όποια θετικά του σχεδίου «Καλλικράτης», η δημιουργία ενός και μόνο Δήμου για όλη την Κέρκυρα, μάλλον δημιουργεί προβλήματα παρά λύνει. Για κάποιους, ο ένας Δήμος περιστέλλει δαπάνες. Δεν έχουν σκεφτεί όμως το συγκεντρωτισμό, το κυκλοφοριακό, την ανισορροπία ανάπτυξης, το παραγκωνισμό μικρών κοινοτήτων, τα προβλήματα δημοκρατικού προγραμματισμού. Ας σκεφτούμε την ταλαιπωρία των πολιτών του βορρά και του νότου. Τα Διαπόντια Νησιά που για εθνικούς αλλά και για ουσιαστικούς λόγους πρέπει να αποτελούν ξεχωριστή οντότητα. Η δική μου άποψη είναι ότι για τη σωστή ανάπτυξη και την εξυπηρέτηση των πολιτών η Κέρκυρα χρειάζεται τουλάχιστον τρεις Δήμους.

Θα μετάσχετε στις εκλογές που θα γίνουν τον προσεχή Νοέμβριο με το σχέδιο «Καλλικράτης»;

Είμαι ενεργός πολίτης και δηλώνω παρόν, καθώς πιστεύω ότι έχω πολλά ακόμα να προσφέρω στο τόπο.